ભારત મારો દેશ છે એ ભાવનાની પહેલા જરૂર છે. !!!!!

2011 એટલે ભારતની વસ્તી ગણતરીનું વર્ષ. આ તો આંતરાષ્ટ્રીય સ્તરની વાત થઇ. સમગ્ર દુનિયાની તેના પર નજર રહેશે. આંકડો ચોકાવી રાખનારો હશે. Statistics ના આ જમાનામાં આંકડાઓની માયાજાળ પથરાઇ જશે. સરકારે અનેક પ્રકારના રેકોર્ડસ બનાવવા સારા પ્રમાણમાં ડૅટા મેળવવાનું પણ શરૂ કરી દિધુ છે. પરંતુ શરૂઆતમાં જ સરકારને એક મુખ્ય બાબતનો સામનો કરવાનો વખત આવ્યો છે. પ્રશ્ર્ન એક જ છે. થોડા ઘણા લોકો સરકારની આ કામકાજની યોજનામાં જ્ઞાતિવાદની ગણતરીનો વિરોધ કરે છે. એક રીતે કહુ તો હું પણ તેમના આ વિરોધમાં સામેલ જ છું પરંતુ તેમની સાથે હાથ મિલાવીને આ વિરોધમાં એક ડગલું પણ આગળ વધવા તૈયાર નથી. કારણ કે એ બધા મારા પછીના વાકયમાં કે મારા થોડા પ્રશ્નોના જવાબ આપવા ચોક્કસ પાછા પડશે. ઘણા એક્ટિવિસ્ટો અને ઘણા મોટા માથા આ વિરોધના યજ્ઞમાં કુદી પડયા છે. પણ જો થોડુ વિચારવામાં આવે તો આ બાબતમાં કશુ જ ન બોલનાર એક એક રજનિતિક પક્ષ આ વિરોધીઓ કરતા આગળ ચાલે છે. આ વિરોધ પ્રદર્શનકારીઓ ને મારા થોડા પ્રશ્ર્નો.
પ્રશ્ર્ન 1. ભારતનાં બંધારણમાં લખેલું છે. કે ભારત એક બિનસાંપ્રદાયિક રાષ્ટ્ર છે. મતલબ કે ભારતમાં અનેક જાતિઓ નો વસવાટ હોવાનો જ. આ વાત ભારતની હાલની કોઇ પણ ગાંધારી સમજી જ શકવાની છે. અને બીજી આવી જ વાત આપણા આ જ બંધારણમાં છે. જે મને આપણી મુખ્ય બાબતનો વિરોધ કરતા રોકે છે. દોસ્તો આપણા આ જ બંધારણમાં લઘુમતી કોમને ભરપૂર ફાયદાઓને સ્થાન છે. શું જ્ઞાતિવાદની કે જાતિવાદની ગણતરી ન કરીને બધાને સમકક્ષ ગણીને લઘુમતી કોમ તેમના આ ફાયદા ભૂલી જવા તૈયાર છે. !!!!! જો આ વાત સાથે પ્રદર્શનકારીઓ સહમત હોય તો હું ચોક્કસ પણે તેમની સાથે રહેવા તૈયાર છું. કઇ લઘુમતી કોમ આ બાબત પર સહમત થઇને હસ્તાક્ષર કરવા તૈયાર થવાની છે. આ વાત માત્ર કાગળના એક ટુકડા પર જ શોભશે. જો તમારે બધી જ્ઞાતિઓને સમકક્ષ ગણવી છે. તો બધાને સમકક્ષ હક્કો પ્રાપ્ત થવા જોઇએ. એમાં કોઇને ક્યાંય વધારે ઓછુ ન જ આવવું જોઇએ. જો તમે આ વાત સાથે સહમત નથી તો જ્ઞાતિવાદની ગણતરી થવી જ જોઇએ. આ દેશની બહુમતી કોમને ખબર પડવી જ જોઇએ કે તેમની compition માં કઇ કોમના કેટલા સભ્યો ઉભા છે. બહુમતી કોમને ખબર પડવી જ જોઇએ કે તેમની તુલનામાં લઘુમતી કોમે કેટલી અને કઇ કઇ દિશામાં પ્રગતિ કરી છે.

પ્રશ્ર્ન 2. માની લો કે સમગ્ર દેશમાં કોઇ પણ જાતનાં વિરોધ વગર વસ્તી ગણતરી થઇ ગઇ અને બધુ જ બરાબર ચાલે છે. ક્યાંય પણ કોઇપણ જાતનો પ્રશ્ર્ન જ નથી. આ એક ખુબ સરસ કલ્પનાનો વિષય છે. પરંતુ ક્યાં સુધી તમે આ સ્વપન જોઇ શકશો. થોડા જ દિવસોમાં એકાદ ત્રાસવાદી હુમલો થશે અને થોડા ત્રાસવાદી મરશે આ દેશ તેમના સંપૂર્ણ નામ માંગશે. ત્યારે તો પાછો જ્ઞાતિવાદનો જ પ્રશ્ર્ન આવીને ઉભો રહી જશે. એકાદ કાબીલેદાદ પોલીસ જવાન સરસ એન્કાઉંટર કરી નાખશે. અને આ દેશ તેને બિરદાવવા માટે નામથી સંતોષ નહી માને. જાતિ પણ માંગશે. કદાચ એ મુસલમાન પણ નિકળ્યો તો એવા શબ્દો પણ સાંભળવા મળશે કે યે તો અપને વાલા હૈ... મિત્રો આ બધુ માત્ર નારા કરી ને પોકારવામાં શોભે એવી બાબત છે. આ વાત લાંબો વિચાર માંગી લે એવું છે. ભારતના કોઇ ક્ષેત્રમાં એકાદ ત્રાસવાદી હુમલો થશે અને કેટલા મર્યા કેટલા ઘાયલ થયા આંકડાઓ પાછા આવી જશે જ્ઞાતિવાદના !!!!!! લોકો પણ જવાબ માંગશે કે ત્રાસવાદી કોણ હતો........ જ્ઞાતિવાદના સીમાડા મીટાવતા પહેલા દેશની આંતરીક સરહદો મીટાવવાનું કામ શરૂ કરવું પડશે. ગુજરાત – રાજસ્થાન – મહારાષ્ટ્રે એક થવું પડશે. 26 રાજ્યો ના ચાલે એક અખંડ ભારત ઉભુ કરવું પડશે. ત્યારે આ મુદ્દો ઉઠાવી શકાશે. પંચવર્ષિય યોજનાઓ શરૂ થઇ હતી એમ એક યુનિક જ્ઞાતિબંધુ યોજના શરૂ કરવી પડશે. જેમાં જ્ઞાતિનો કોઇ પ્રશ્ર્ન જ ન આવે. દેશમાં સમપ્રદેશ ભાવના લાવવી પડશે. જ્ઞાતિવાદનો વિરોધ કરતા પહેલા હજુ ઘણા પગથિયા ચડવાના બાકી છે.