પપ્પા તમને........

પ્રિય પપ્પાને.......




આજે કોઇ પ્રસંગ નથી કે હું કંઇ લખવા બેઠો છું. પરંતુ આજે લખાઇ જ જાય એવો એક પ્રસંગ (બનાવ) બની ગયો ! આજે અત્યારે હું ઉપર મારા રુમમાં બેસીને કવિતા લખતો હતો. હમણા જ એકાદ કલાક પહેલા નીચે મેં પપ્પાને મોબાઇલ બીલ ભરવા રુ 265 આપવાના હતા તે આપ્યા. મારી પાસે છુટા હતા નહી એટલે મેં રુ, 500 આપ્યા હતા. પપ્પાએ મને રુ 200 પાછા આપી દીધા. 35 બાકી હતા મેં માગ્યા, તેમણે કહ્યું હું પછી આપીશ છુટા નથી. આમ તો મને તેમની પાસેથી ક્યારેય પૈસા પાછા માગવાનું મન થતું નથી. પરંતુ મારા પોકેટની પણ હાલત કંઇક એવી જ હતી. મારે પેપર ચેક કરવા હતા. હું ઉપર આવ્યો તે પહેલા પપ્પાને કહ્યું હતું કે પપ્પા કંજ ને લઇને ગરબા ગ્રાઉન્ડ પર જાવ તે સમયે મારા માટે લાલ પેન લઇ આવજો. અને હું મારા કામ માટે મારા રુમમાં વ્યસ્ત હતો. પેન લઇને કંજ સાથે તેઓ ઉપર મને પેન આપવા આવ્યા. પેન આપ્યા પછી કંઇ જ બોલ્યા વગર મને મારા બાકી રહેલા રુ 35 પાછા આપી દીધા. આ No Complain Personality ને આજે 29 વર્ષે પણ હું ઓળખી શક્યો નથી. થોડી ઘણી વાતો કરી અને વાતો વાતો માં શાંતિથી એક વાત કહી દિધી કે તારી બર્થ ડે પર મેં રુ 100 ના લાડુ ઝુપડપટીના બાળકોને વેહેંચ્યા હતા. કંજની બર્થ ડે પર મેં રુ.110 ના બિસ્કિટ નાના ગરીબ છોકરાઓ ને આપ્યા હતા. મેં એમના ચહેરા પર વાંચી લીધું હતું કે એમને મને આ બધું કહેવું જરાય ગમતું ન હતું. પરંતુ જીવનમાં વારસામાં હું કંઇક લેતો જાઉં ને એ જ ઉદેશ્ય હશે. અને તરત કહી પણ દિધુ કે આપણ ને તો આ જ કામ ગમે. એ જ સાચુ છે. હું કેટલીય વખત કંજમાં મને મોટો થતો જોઉં છું. અત્યારે મને પણ એમ જ થાય છે કે શું પપ્પાની પણ મારા માટે આ જ ફિલિંગ્સ હશે ? જીવનના 29 વર્ષોમાં મેં સતત કંઇક મેળવવાની, સતત કંઇક પ્રાપ્ત કરવાની, કંઇક બનવાની અને ઘણી ઘણી ઘણી ઝંખનાઓ જ કરી છે. જ્યારે આ માણસ સતત મારા માટે, ઘરના અન્ય સભ્યો માટે કે કુંટુંબ માટે માત્ર ઘસાતો જ રહ્યો છે. કંઇ કેટલાય ઝેરના ઘુંટડા પીધા છે. કદાચ હું આ બધુ ન જ કરી શકું . મને એમનું એક વાક્ય હંમેશા ખુબ ગમ્યુ છે. બસ આજે લખી જ નાખુ એવું થાય છે. હું જ્યારે મારા ફાંકામાં હોઉં કે પછી અભીમાનની વાત હોય ત્યારે શાંતિથી આ પીઢ માણસ એટલું જ મને કહેતા હોય છે કે બસ કર તારો ફાંકો ,ફાંકો અમારેય હતો. અમેય અભિમાન રાખતા, અમેય ગુસ્સે થતા. પણ ધીરે ધીરે બધું જ છોડવું પડયું છે. અને આ બધામાં મને છેલ્લું વાકય ગમી જતું. ધીરે ધીરે બધું જ છોડવું પડયું છે. ધીરે ધીરે તો બધુ મારાથી પણ છુટી જશે. કારણ કે આજથી 10 વર્ષ પહેલાનો અજીત, બે વર્ષ પહેલાનો અજીત, એક વર્ષ પહેલાનો અજીત, એક મહિના પહેલાનો અજીત અને કદાચ ગઇકાલ છોડીને આજે ઉભેલા અજીતમાં પણ ઘણો બદલાવ હોય છે. ધીરે ધીરે હું પણ બધું છોડી દઇશ અને કદાચ M.V. Kalaria થઇ જઇશ Don't worry Papa.


Ajit Kalaria